Opis pracy
Nieustanne wprowadzanie zmian jest warunkiem trwania oraz rozwoju przedsiębiorstw w warunkach gospodarki rynkowej. Niezdolność kierownictw przedsiębiorstw do szybkiego i skutecznego rozwiązywania pojawiających się problemów oraz niedostrzeganie potrzeby dokonywania odpowiednich zmian, które dostosowują organizację i funkcjonowanie przedsiębiorstw do nowych stanów otoczenia, są źródłem kryzysów stanowiących zagrożenie dla wielu przedsiębiorstw. Współistnienie i wzajemne oddziaływanie na siebie przedsiębiorstw, klientów i konkurentów jest dla kierownictw wielu przedsiębiorstw sytuacją nową, wymagającą umiejętności myślenia i działania w kategoriach strategicznych. Przedsiębiorstwo chcąc osiągnąć i utrzymać przewagę konkurencyjną na rynku, musi posiadać także cechy, jak: elastyczność, kreatywność, pozwalające sprawnie wprowadzać zmiany w strukturze organizacyjnej i zasadach funkcjonowania.
Zapewnienie sprawnego funkcjonowania przedsiębiorstwa w warunkach głębokich zmian systemowych i kryzysu wymaga wprowadzania radykalnych i szybkich zmian, przede wszystkim wewnętrznych, stanowiących właściwą odpowiedź na zmiany w otoczeniu, które już zaszły bądź mogą zajść w najbliższym czasie. Odkładanie tych zmian, a także ich spłycanie, jest szkodliwe dla efektywności, a nawet bytu przedsiębiorstw. Z tych powodów szczególnego znaczenia nabiera odpowiednia edukacja, zarówno kierownictw przedsiębiorstw jak również ich pracowników, co do konieczności ustawicznego wprowadzania zmian w przedsiębiorstwach oraz o metodycznych problemach ich przygotowywania i wdrażania. Przedsięwzięcia takie mają na celu wyrobienia u nich „postawy innowacyjnej” .
Otoczenie, w którym funkcjonują współczesne przedsiębiorstwa, staje się coraz bardziej złożone i zmienne. Z jednej strony wzrasta liczba podmiotów gospodarczych i instytucji, które wpływają na funkcjonowanie poszczególnych przedsiębiorstw, natomiast z drugiej zauważyć można ustawiczne poszerzanie zakresu powiązań przedsiębiorstw z otoczeniem. Zakres powiązań przedsiębiorstw z otoczeniem nie ogranicza się obecnie do sfery techniczno-ekonomicznej, lecz rozszerza na sferę problemów społecznych i politycznych . W miarę wzrostu złożoności otoczenia istotnym ograniczeniom ulegają z jednej strony możliwości oddziaływania przedsiębiorstw na nie, a z drugiej strony znacznie wzrasta uzależnienie przedsiębiorstw od otoczenia.
Zmiany zachodzące w otoczeniu wytrącają przedsiębiorstwa ze stanu równowagi wewnętrznej i zewnętrznej . Stan równowagi wewnętrznej oznacza wzajemne, optymalne, dostosowanie składników stanowiących przedsiębiorstwo. Tak więc ludzie (ich możliwości i umiejętności), posiadane do dyspozycji zasoby materialne, struktura organizacyjna, procesy funkcjonowania (regulacyjne i realne) muszą odpowiadać nie tylko strategii przedsiębiorstwa i realizowanym celom, ale również sobie nawzajem. Natomiast stan równowagi zewnętrznej zachodzi wówczas, gdy przedsiębiorstwo może reagować na zjawiska powstające w otoczeniu w sposób, który nie niszczy jego równowagi wewnętrznej .
Podstawowym celem niniejszej pracy jest omówienie zagadnienia restrukturyzacji przedsiębiorstw. Restrukturyzacja jest tu rozumiana jako przemyślana, wobec zmian zachodzących w otoczeniu, reorientacja celów przedsiębiorstwa i dostosowywanie do nich organizacji, ekonomiki, kadr i techniki.
Proces restrukturyzacji przedsiębiorstwa ma do spełnienia dwa podstawowe cele: wprowadzenie przedsiębiorstwa na tor rozwoju, zbieżny z kierunkiem zmian w otoczeniu, na zasadzie antycypacji lub co najmniej szybkiej reakcji oraz wyposażenie przedsiębiorstwa w mechanizmy pozwalające tak ukształtować jego organizację i zachodzące w nim procesy wytwórcze, aby cechowały się odpowiednią adaptacyjnością i elastycznością, umożliwiającą usprawnienie go poprzez wprowadzanie stopniowych zmian.
Podmiotem restrukturyzacji mogą być zarówno przedsiębiorstwa sprawne, znajdujące się w dobrej kondycji ekonomicznej, jak również takie, którym grozi upadek z powodu nierentowności i trudności rynkowych lub płatniczych. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z „restrukturyzacją rozwojową”, natomiast w drugim z „restrukturyzacją naprawczą”. Oba przypadki wymagają całkowicie odmiennego podejścia do przygotowania i wprowadzenia zmian. Różny jest również zakres i głębokość zmian oraz koszty bezpośrednie, ponoszone przede wszystkim przez załogę przedsiębiorstwa, jak i społeczne.
Restrukturyzacja przedsiębiorstwa jest zadaniem skrajnie złożonym i wielowątkowym. Powszechnie przyjmuje się, iż restrukturyzacja może obejmować swym zakresem:
1) zmianę formy organizacyjno-prawnej,
2) prywatyzację,
3) racjonalizację poziomu zatrudnienia,
4) restrukturyzację finansową,
5) racjonalizację zakresu działania (przedmiotowego i funkcjonalnego),
6) restrukturyzację organizacyjną.
Każdy zakres restrukturyzacji wymaga zupełnie innego podejścia metodycznego przy diagnozowaniu stanu dotychczasowego i formułowaniu kierunków zmian doskonalących.
Niniejsza praca została podzielona na 3 rozdziały. W pierwszym z nich zaprezentowany został rys historyczny procesu restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych w Polsce, w drugim przedstawiona została komercjalizacja przedsiębiorstw państwowych, natomiast w trzecim – dwie formy prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego: prywatyzacja pośrednia i bezpośrednia.
Podobne prace
Sprawozdanie finansowe jako podstawa analizy działalności przedsiębiorstwa (na przykładzie)
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 100
Rozwój sektora małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce na tle źródeł ich finansowania
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 78
Analiza strategiczna wybranego przedsiębiorstwa
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 83