Bliznięta w komunikacji ze sobą i innymi

Bliźnięta od niepamiętnych czasów wzbudzały powszechne zainteresowanie, były zarówno obiektem podziwu i fascynacji, jak i negatywnych uczuć. Jedne z najbardziej znanych bliźniąt w naszej kulturze to Kastor i Polluks, synowie Zeusa, wykluli się z jajka złożonego przez Ledę. Kastor był ujeżdżaczem koni, a Polluks pięściarzem, obydwaj zasłynęli jako herosi i wojownicy. Do dziś są uważani za bóstwa opiekuńcze żeglarzy. Watek bliźniąt znalazł swoje miejsce także w innych kulturach, niż europejska, bliźnięta do astronomii wprowadziła cywilizacja babilońska i asyryjska, około 1500 lat p.n.e. gwiazdozbiór o tej nazwie istnieje do dziś. W niektórych kulturach urodzenie się bliźniąt traktowano jako efekt działania złych mocy, zabijano dzieci, a czasem także ich matkę.

Współcześni badacze zajmowali się tematem bliźniąt głównie w kontekście problemu sporu enwiromentalizmu z natywizmem, czyli dwóch stanowisk, z których pierwsze mówi o tym, że środowisko, a drugie że geny kształtują charakter, zdolności, osobowość człowieka. Badania te przyniosły jednak więcej pytań, niż odpowiedzi, znane są zarówno przypadki bliźniąt bardzo do siebie podobnych pomimo wychowania w skrajnie odmiennych środowiskach, jak i bliźniąt o odmiennym charakterze pomimo wychowania w tej samej rodzinie.

Dociekania na temat specyfiki komunikowania się bliźniąt nie zajmują zbyt wiele miejsca w literaturze z zakresu psychologii i innych nauk społecznych, uważam wiec że tym bardziej warto podjąć ten temat w pracy licencjackiej. Obecnie wiadomo jedynie, że statystycznie rzecz biorąc wśród bliźniąt częściej obserwuje się różnorodne problemy w zakresie komunikowania się, trudno jednak określić ich etiologie.

Praca ta składa się z dwóch części teoretycznych: w pierwszej opisuje problematykę komunikowania się, a w drugiej specyficzna sytuację bliźniąt jedno- i dwujajowych, poczynając od prenatalnego etapu rozwoju. W części dotyczącej komunikowania znajdują się podrozdziały traktujące o teoriach komunikowania, poziomach społecznych komunikowania, modelach komunikowania interpersonalnego, komunikowaniu werbalnym, języku jako podstawie takiegoż komunikowania, regułach komunikowania werbalnego, sprawności i zaburzeniach komunikacyjnych. W rozdziale drugim analizuje specyfikę komunikacji miedzy bliźniakami zaczynając od wyjątkowości sytuacji ciąży mnogiej, rozwoju językowego, a wreszcie specyfiki rodzeństwa bliźniaczego i ich sekretnego języka.

Praca ta kończy się konkluzja, że bliźnięta doskonale komunikują się ze sobą nawzajem, jednak maja pewne problemy w komunikacji z innymi ludźmi.