Opis pracy
Celem pracy jest omówienie kwestii dotyczących konstytucyjnej ochrony wolności sumienia i wyznania.
Ustawodawca każdego państwa respektującego prawa człowieka stoi przed trudnym zadaniem wytyczenia granic między prawną ochroną wolności sumienia i wyznania oraz prawną ochroną wolności wypowiedzi. Oba rodzaje ochrony należą do kategorii tych podstawowych praw człowieka, które są zagwarantowane zarówno przez prawo konstytucyjne, jak i przez prawo międzynarodowe. Zarówno prawo do wolności sumienia i wyznania, jak też prawo do wolności wypowiedzi nie mają charakteru absolutnego. Nie bez powodu mówi się, iż wolność jednego człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka. Poszczególne wolności podlegać więc mogą ograniczeniom, które są konieczne w społeczeństwie demokratycznym ze względu na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób.
Praca składa się z dwóch rozdziałów. Pierwszy rozdział zawiera omówienie treści pojęcia „wolności sumienia wyznania” - w aspekcie historycznym, a także na tle prawa międzynarodowego.
Rozdział drugi poświęcony jest gwarancjom wolności sumienia i wyznania w polskim systemie prawnym. Rozdział ten rozpoczyna się od analizy gwarancji konstytucyjnych, a następnie omówiono bardziej szczegółowe kwestie - takie, jak: sprzeciw sumienia wobec nakazu odbycia służby wojskowej oraz sprzeciw sumienia lekarza w sprawie dokonania aborcji.
Podstawę źródłową pracy stanowią monografie omawiające problematykę praw człowieka, a przede wszystkim wolności sumienia i wyznania. Oprócz tego wykorzystano monografie poświecone relacji pomiędzy państwem a kościołami i związkami wyznaniowymi, podręczniki dotyczące prawa wyznaniowego, jak również artykuły zawarte w periodykach prawniczych.