Literackie wizerunki przyjaźni i przyjaciół

Przyjaźń, według wybitnego filozofa greckiego, najwszechstronniejszego myśliciela i uczonego Arystotelesa, to jedna z cnót, która dzieli się na różne rodzaje, takie jak: przyjaźń idealna oraz przyjaźń taka, która ma spełniać pewien cel, np. przyjemność lub użyteczność. W kontaktach międzyludzkich bardzo często dochodzi do zachwiania wartości więzi jaka łączy ludzi, a to może prowadzić do zakończenia przyjaźni. Arystoteles zadał bardzo ważne pytanie o kształt przyjaźni, czym ona właściwie jest. Odpowiedział krótko i treściwie: „To jedna dusza mieszkająca w dwóch ciałach.” Czy pogląd wyznawany przez filozofa różni się od poglądów na temat przyjaźni ukazanych w literaturze? Jaki wizerunek przyjaźni towarzyszy człowiekowi najczęściej oraz kogo można uznać za przyjaciela? Odpowiedź na te pytania uzyskać można analizując motyw przyjaźni w literaturze światowej, ja w swojej pracy odniosę się do małej części literatury angielskiej, francuskiej oraz polskiej. W pracy omówiono takie dzieła jak „Romeo i Julia”, „Mały Książę”, „Oskar i pani Róża”, „Przyjaciele” oraz „Oda do młodości”.

Niezwykle wzruszającą lekturą o prawdziwej, pięknej, idealnej i dziecięcej przyjaźni jest "Mały Książę" Antoine’a de Saint- Exupery’ego. Główny bohater poznał wartość przyjaźni podczas spotkania na planecie Ziemia z lisem. Wpierw musiał nauczyć się zasad przyjaźni, które objaśnił mu lis. Skomplikowana istota przyjaźni była dla małego chłopca czymś całkowicie nowym i obcym. Dla lisa najważniejszym elementem, a jednocześnie podstawowym etapem jest oswojenie, a więc zawiązanie więzów z drugą istotą. Warto zauważyć walor przyjaźni, jakim jest świadomy wybór, dzięki temu przyjaciel staje się jedyny, wyjątkowy i najważniejszy. Piękny początek przyjaźni prowadzi do kolejnej zasady- aby patrzeć tylko sercem, bo najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Przyjaźń uczy cierpliwości i odpowiedzialności za drugą osobę, dzięki niej życie nabiera blasku. Wymaga czasu, by się dobrze poznać i obdarzyć zaufaniem oraz aby samemu nie zawieść drugiego człowieka. Należy wzajemnie się rozumieć i wierzyć sobie. Przyjaźń od pierwszego spojrzenia nie jest możliwa. Należy mieć czas na spotkania i rozmowy, inaczej szybko się skończy. Te wyjątkowe chwile spędzone wspólnie powinny dawać ogromne pokłady radości, szczęścia i zadowolenia. O przyjaźń należy dbać również, wtedy gdy konieczne jest rozstanie przyjaciół. Nie wolno rozpaczać, trzeba pamiętać o swoim przyjacielu i oczekiwać na kolejne spotkanie.